A review of emotional intelligence: Is it a trait or ability?
A review of emotional intelligence: Is it a trait or ability?
Files (excerpt)
Published date
2009
Resource type
Publisher
ISBN
ISSN
DOI
Call no.
Other identifier(s)
Edition
Copyrighted date
Language
eng
File type
application/pdf
Extent
16 pages
Other title(s)
ประเด็นถกเถียงเรื่องความฉลาดทางอารมณ์ หรือ ความสามารถทางอารมณ์
Authors
Advisor
Other Contributor(s)
Citation
Association of Private Higher Education Institutions of Thailand (APHEIT) Journal Vol. 15, No.1 (May 2009), p. 160-175
Degree name
Degree level
Degree discipline
Degree department
Degree grantor
Abstract
Since the 1990s, emotional intelligence has gained enormous attention as a new construct that supplements cognitive intelligence in predicting life success. Cognitive intelligence has long been a traditional predictor of academic and business success. However, general intelligence explains about 20% of the factors that determine success in life (Golemen, 1995; Mayer & Salovey, 1997). Then, approximately 80% of life success is variously distributed among other factors such as personality traits, social skills, and environment. Emotional intelligence has been studied as a prominent factor among other success predictors. However, the conceptualization of emotional intelligence is still controversial. A major argument is whether emotional intelligence is a personality trait or ability. The major purpose of this paper is to provide a synthesis of previous studies for further discussion of three questions: (a) is emotional intelligence ability, (b) is emotional intelligence similar to personality traits, and (c) is emotional intelligence independent of cognitive intelligence.
การศึกษาเรื่องความฉลาดทางอารมณ์ได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2533 เป็นต้นมา ในฐานะตัวบ่งชี้ความสำเร็จในชีวิตนอกเหนือจากความฉลาดทางการเรียนรู้ ซึ่งเชื่อมานานว่าเป็นปัจจัยหลักในการชี้วัดความสำเร็จทางการศึกษา และการทำงาน ทั้งนี้ บทความวิจัยในอดีตชี้ว่าความฉลาดในเรื่องทั่วไปนั้น สามารถบ่งชี้ความสำเร็จในชีวิตได้เพียง 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ดังนั้น อีกประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของการประสบความสำเร็จในชีวิตจึงมาจากปัจจัยอื่น อาทิเช่น ลักษณะนิสัย ทักษะทางสังคม และสิ่งแวดล้อม ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นปัจจัยเด่นที่มีการศึกษามาตลอด ในฐานะตัวบ่งชี้ความสำเร็จที่สำคัญกว่าปัจจัยตัวอื่นอย่างไรก็ตาม การนิยามความฉลาดทางอารมณ์ยังคงเป็นประเด็นโต้แย้งว่า ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นลักษณะนิสัย หรือ ความสามารถของบุคคล บทความวิชาการนี้ได้รวบรวมและสรุปผลงานวิจัยที่ผ่านมา โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อหยิบยกสามประเด็นคำถาม ได้แก่ ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นความสามารถหรือไม่ ความฉลาดทางอารมณ์เหมือนกับลักษณะนิสัยหรือไม่ และ ความฉลาดทางอารมณ์เกี่ยวข้องกับความฉลาดทางการเรียนรู้หรือไม่
การศึกษาเรื่องความฉลาดทางอารมณ์ได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางตั้งแต่ปีพุทธศักราช 2533 เป็นต้นมา ในฐานะตัวบ่งชี้ความสำเร็จในชีวิตนอกเหนือจากความฉลาดทางการเรียนรู้ ซึ่งเชื่อมานานว่าเป็นปัจจัยหลักในการชี้วัดความสำเร็จทางการศึกษา และการทำงาน ทั้งนี้ บทความวิจัยในอดีตชี้ว่าความฉลาดในเรื่องทั่วไปนั้น สามารถบ่งชี้ความสำเร็จในชีวิตได้เพียง 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ดังนั้น อีกประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของการประสบความสำเร็จในชีวิตจึงมาจากปัจจัยอื่น อาทิเช่น ลักษณะนิสัย ทักษะทางสังคม และสิ่งแวดล้อม ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นปัจจัยเด่นที่มีการศึกษามาตลอด ในฐานะตัวบ่งชี้ความสำเร็จที่สำคัญกว่าปัจจัยตัวอื่นอย่างไรก็ตาม การนิยามความฉลาดทางอารมณ์ยังคงเป็นประเด็นโต้แย้งว่า ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นลักษณะนิสัย หรือ ความสามารถของบุคคล บทความวิชาการนี้ได้รวบรวมและสรุปผลงานวิจัยที่ผ่านมา โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อหยิบยกสามประเด็นคำถาม ได้แก่ ความฉลาดทางอารมณ์ถือเป็นความสามารถหรือไม่ ความฉลาดทางอารมณ์เหมือนกับลักษณะนิสัยหรือไม่ และ ความฉลาดทางอารมณ์เกี่ยวข้องกับความฉลาดทางการเรียนรู้หรือไม่