แนวทางศึกษาเปรียบเทียบมาตรการลงโทษทางอาญาฐานโจรกรรมเอกลักษณ์บุคคลระหว่างประเทศไทยกับสหรัฐอเมริกา

Abstract

การโจรกรรมเอกลักษณ์บุคคล (Identity Theft) คือการที่ข้อมูลเอกลักษณ์บุคคลถูกนำไปใช้โดยที่ ไม่ได้รับความยินยอมจากเจ้าของข้อมูลนั้นและเพื่อแสวงหาประโยชน์อย่างผิดกฎหมายทั้งนี้การโจรกรรม เอกลักษณ์บุคคลเป็นอาชญากรรมที่แพร่หลายเป็นอย่างมากไม่เฉพาะในประเทศพัฒนาแล้วอย่าง สหรัฐอเมริกาหากแต่เกิดขึ้นทั่วโลกและยังเป็นการกระทำความผิดที่ส่งผลกระทบในวงกว้างไม่เฉพาะแต่ตัว เหยื่อผู้เสียหายเท่านั้นแต่ยังส่งผลกระทบต่อความมั่นคงของประเทศทั้งทางด้านเศรษฐกิจสังคมและ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศอีกด้วยการกระทำดังกล่าวทำให้เหยื่อได้รับความเสียหายทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจชื่อเสียงทรัพย์สินเวลาและยังเป็นความผิดที่ยากต่อการฟ้องร้องดำเนินคดีกับผู้โจรกรรมเอกลักษณ์ บุคคลเพราะโดยส่วนมากจะระบุตัวตนที่แท้จริงของผู้โจรกรรมข้อมูลไม่ได้แม้ว่าจะสามารถระบุได้ว่าใครคือ ผู้โจรกรรมข้อมูลที่แท้จริงแต่ที่อยู่ของผู้โจรกรรมข้อมูลขณะที่มีการกระทำความผิดอาจเป็นที่อยู่ปลอมหรือ อาจก่อเหตุในต่างประเทศก็เป็นได้นอกเหนือจากที่ผู้เสียหายจะดำเนินคดีอาญากับผู้โจรกรรมข้อมูลได้แล้ว ผู้เสียหายสามารถที่จะฟ้องผู้เก็บรักษาข้อมูลเอกลักษณ์บุคคลจากความประมาทเลินเล่อที่เกิดขึ้นจากมูล ละเมิดกล่าวคือผู้เก็บรักษาข้อมูลไม่ปฏิบัติตามหลักมาตรฐานทางการค้า“reasonable commercial standards”นอกจากนี้ความผิดที่เกิดขึ้นโดยส่วนมากมักมีสาเหตุมาจากพนักงานขององค์กรนั้นๆ เพราะ เป็นบุคคลที่เข้าถึงข้อมูลเอกลักษณ์ของเหยื่อได้ง่ายผู้เสียหายควรดำเนินคดีกับองค์กรและลูกจ้างเพราะผู้ เก็บรักษาข้อมูลจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบร่วมกับลูกจ้างจากหลัก “the doctrines of agency and respondent superior” ในบทความชิ้นนี้เป็นการศึกษาความหมายและวิธีการในการโจรกรรมเอกลักษณ์ บุคคลความรับผิดทางอาญาของผู้โจรกรรมผู้สนับสนุนและผู้ดูแลรักษาข้อมูลในส่วนแพ่งบทความชิ้นนี้ยัง เปรียบเทียบกฎหมายและคำพิพากษาระหว่างประเทศไทยกับสหรัฐอเมริกาในส่วนที่เกี่ยวข้องกับการ โจรกรรมเอกลักษณ์บุคคลพร้อมนำเสนอข้อสรุปและข้อเสนอแนะตามลำดับ

Identity theft involves stealing personal identification information belonging to another, with the intent and for the purpose of fraudulently using that information to gain money, goods, services, or other economic or private benefit realized by the identity thief and any co-conspirators. Identity theft is one of the most prevalent crimes in recent years, not only in developed countries like the United States, but throughout the world. It is an offense that not only has a huge impact on the victim, but also affects national security, and the economy, social and international relations. Identity theft causes victims to suffer physical, financial, emotional, and reputational harm. It is difficult to prosecute the perpetrators and accomplices involved in this crime because it hard to determine the identity of the thief who can be pose as almost anyone. Even if the true identity of the perpetrator is established the current location of the data may remain unknown because the theft may take place in a foreign country. Alternatively, victim may pursue a claim for compensation from the company or organization that collected the identifying data because that organization failed to comply with reasonable commercial standards to maintain the security of the data. The most common form of identity theft is committed by employees of businesses or organizations that possess such data. The victim should prosecute both the organization and employees because organizations in possession of identifying data are responsible for the actionsof their employeesunder the doctrinesof agency and respondent superior. This article will study the meaning and methods of identity theft and the liability of the perpetrators, co-conspirators and data collectors. This article alsocompares the laws and judgments of Thailand and the United States, and presents conclusions and suggestions.